Voor alles een eerste keer

Tjongejongejonge...
Waar begin je in godsnaam aan zoiets? Om eerlijk te zijn, ik ben hier nog maar 2 dagen en ik heb al zo'n heleboel te vertellen.

Na een aangenaam afscheid en een vlucht die mij nu en dan deed barsten van binnenuit kwamen Debbie, Gerd en ik toch heelhuids aan in een besneeuwd Oslo.
Valiezen verzamelen, racen met trollies door de luchthaven, op zoek naar het perron richting Oslo Central Station en weg waren we. Voor we het goed beseften stonden we in de hal van Oslo S. (ander station dan Central Station, en dus heel misleidend voor de oriëntatie), en we hadden niet eens een foto getrokken in de luchthaven. Belguim, no points...

Toen we uitgedokterd hadden waar we heen moesten volgde een heel gesleur met de valiezen. Vooral Debbie had niet echt Noorsgeschikt materiaal mee. Maar met afwisselende krachten zijn we al bij al gemakkelijk aan onze jeugdherberg, het Anker Hostel, geraakt. Ook met de booking hiervan was alles piekfijn in orde en we waren klaar voor onze eerste overnachting.

Van vlotjes gesproken...

Zondagmiddag trotseerden we opnieuw de Noorse kou. Omdat het reeds middag was rammelde ons maagje stevig. Gerd en ikzelf waagde ons aan een pizza. En wat voor één! Zo'n pizza's vind je in geen honderd jaar in België. Een giga-mammarosa belandde in mijn maag. Gezond is anders, maar soit.
We trokken er verder op uit. Als echte toeristen deden we aan wandelend sightseeing. We merkten al gauw dat Noorwegen ofwel Oslo het land ofwel de stad van de trollen en de reuzen, de overvloed aan H&M's, de vikings, de nadrukkelijke aanwezigheid van beeldhouwwerken in het straatbeeld, en zomerse muziek op de outdore-ijspiste is.
Voor we het nog maar goed beseften stonden we al aan de waterkant. Een prachtig zicht, zowel met de rug naar de stad als met de rug naar de zee. Oslo heeft veel hoekjes en kantjes, veel verscheidenheid en doet me daarom vaak aan Brussel denken.
Toegegeven, ook omdat, eens je buiten het oudere, nettere en verzorgde centrum treedt, je in een iets grauwere en grijzere stadsrand komt. Maar dit alles doet niet af aan de ervaring die ik tot nog toe heb beleefd.
Na een heerlijke koffie, in Debbie's recentste verlsaving 'Deli de Luca', keerden we terug naar de jeugdherberg.

Toen we daar aankwamen trokken we grote ogen. We hadden er een vriendje bij.
We sliepen namelijk in een kamer met 4 bedden, en het vierde, ongebruikte bed, bleek plots opgemaakt te zijn. Onze kamergenoot strompelde wat later binnen, de sympathieke Koreaan Woojung. Hij was heel open, vriendelijk, geïnteresseerd en benieuwd. Hij was zeer onder de indruk van onze manier van omgaan, praten, zijn en doen. Hij studeert in Londen en was hier voor een weekend op vakantie.
Omdat wij onze muziekverslaving niet verborgen konden houden hebben we hem meteen maar enkele uitstekende titels en artiesten meegegeven. Binnenkort kan Milk Inc zich alvast opmaken voor een tournee in Korea!

Vandaag vertrokken we uit het Anker Hostel. Om 12u hadden we afgesproken met de andere Erasmusstudenten om te lunchen. Zoals het voorbeeldige studenten en voorbeeldige Belgen toehoort waren we daar als eerste, op het Finse meisje na. Het was een aangename, ontspannende, officieuze kennismaking. Ook de lunch viel best de bikken. Al moet je niet schrikken als ik jullie vertel dat ik 36 NOK (Noorse Kroon) voor mijn cola heb betaald. Dit is ongeveer 4 EUR.
Nadien maakten we een uitputtende (door het gezeul met onze zware koffers) wandeling naar het AOS, waar we onze sleutel konden afhalen voor ons kot.
We zagen het echter niet zitten om van daaruit helemaal te voet naar ons kot te gaan, vooral door de last van de koffers, en dus namen we de bus (de chauffeur gunde ons een gratis ritje, joepie!) en daarna de metro. Zo kwamen we vrij snel en makkelijk aan bij ons kot.
Tot onze verbazing bevonden onze kamers zich niet bij elkaar. De meisjes slapen op dezelfde gang, en ik twee verdiepen hoger. Maar de kamer is echt nice! Ruim en meer dan opbergplaats genoeg. Ik denk dat ik het hier wel naar mijn zin zal hebben.

Nu zetten we onze muts weer op... En binnenkort meer!

T.