Sprookjesland

Ik voelde me als een jong kind.

Net 6 jaar, nieuwe kleertjes, haar netjes, maar vooral met een heel nieuw arsenaal aan schoolmateriaal, klaar voor de allereerste schooldag!

Door de officieuze bijeenkomst van maandag kenden ik al heel wat gezichten, maar de namen eraan linken was andere koek.

Het was aangenaam te zien dat ook hier de U-vorm een gebruikte klasopstelling was. We schoven netjes aan in de rij en leerden tijdens die eerste kennismaking onze medestudenten uit 13 verschillende landen, waaronder Duitsland, Frankrijk, Hongarije, Nederland, Spanje, Tsjechië, Noorwegen, Finland, Rusland, Nepal, Zwitserland en Oekraïne kennen.

De coördinator van dit alles was Geir Hoass. Zijn naam is echter niet zo simpel uit te spreken als op het eerste zicht lijkt.

Na wat uitleg over de module die we hier zullen volgen, en wat praktische zaken, zoals bvb info over netwerktoegang, het overlopen van de agenda (het programma) en uitleg over de taken die we zullen moeten maken (want ja, ik ben hier niet op vakantie, maar effectief om te studeren), gingen we met z'n allen eten in het restaurant op de campus. Gratis! En dit in zulk duur land!

Vervolgens kregen we onze studentenkaart, activeerden we onze netwerkdeelname en ontvingen we hiervoor een paswoord. Dan namen Marita en Kiki, de twee Noorse meisjes uit onze klas, ons mee naar de "cursusdienst", a.k.a. bookshop, en daar kochten we twee kleppers van boeken. We wisten meteen waarvoor we het geld van de lunch nodig hadden, want goedkoop waren ze niet!

Nadien was er niets meer gepland op de campus. Maar Marita en Kiki, die trouwens alles in het werk stellen om het leven hier voor ons zo aangenaam en gemakkelijk mogelijk te maken, namen, diegene die wilden, mee naar Traffikanten. Daar konden we een maandabonnement verkrijgen tegen een verminderde prijs, dat zowel geldt voor tram, als voor bus en metro. Handig, toch?!

Alsof we al niet genoeg hadden meegemaakt, en Oslo ons nog niet genoeg had verbaasd, besloten we om een uitstapje te doen naar IKEA.

Deze bevindt zich iets buiten de stad. Maar geen probleem. De Noren zouden de Noren niet zijn als ze ook hiervoor geen handige en welgekomen oplossing zouden hebben gevonden = de IKEA-bus! Een blauwe bus, met daarop geschilderd, in grote gele letters 'IKEA'. Een bus die af en rijdt tussen Oslo-stad en IKEA. Onwaarschijnlijk!

En dan doen ze er nog een schepje bovenop: de rit is gratis! Totaal vrij van kosten! Subliem!

We deden ons ginds aardig ten goede: avondeten tegen een goed prijsje, noodzakelijk keukengerief, bewaarpotjes,... Ik nam zelfs de broertjes cactus in huis! Direct de proef op de som nemen dat ik niet alleen voor mezelf, maar ook voor een ander kan zorgen, dacht ik zo!

Het was reeds 21u toen we "thuis" aankwamen. Hier mag je er gerust van op aan dat winkels open zijn tot 23u. Alweer iets wat in België nog uitgevonden moet worden.

We verdeelden nog snel de spullen en besloten, wijs als we zijn, om ons elk terug te trekken op onze eigen kamer.

Welterusten!

___________________________________________________

Goeiemorgen!

Vandaag was het dan opnieuw vroeg dag. Omdat we gisteren getest hadden hoever en hoelang we moesten stappen ons studentenhuis tot aan de campus (ver en lang :)), besloten we om vandaag de metro te nemen. We hebben nu toch dat abonnement.

Vandaag begonnen de lessen echt. Geir stak van wel met een interessante uitwisseling over culturele identiteit, vooroordelen, stereotypen (vooral per natie dan, en niet persoonlijk), en hoe wij daar op reageren e.d. Al bij al wel interessant!

Enkele zaken vielen ook op. We zaten namelijk niet langer in een U-vorm, maar in een klassieke opstelling, allemaal met het gezicht voorwaarts gericht, in drie rijen, met twee naast elkaar.

Iets positief dat de HUB ook zeker mag toepassen zijn de frequente en relatief lange pauzes (om het uur 10-15 min). Niet slecht hé! ;)

Omdat we hier in Noorwegen op onszelf toegewezen zijn moeten we ook straks nog koken. Daarom gingen we met Chhavi (Nepal), Hedvig en Dora (beiden Hongarije) naar de Kiwi.

Funny name, cheap supermarket!

Omdat Anthony (Frankrijk) ons vroeg of we zin hadden om dit weekend deel te nemen aan een zaalvoetbaltoernooi, en ik zo'n aanbod uiteraard niet afsla, moest ik ook nog wat sportgerief zien te vinden. Een shortje was snel gevonden, morgen ga ik op zoek naar een paar schoenen, want die heb ik helaas thuis achtergelaten.

Ik denk dat ik er maar eens een punt achter zet voor vandaag.

Aan leesvoer hebben jullie alleszins geen gebrek!

Of ik dit de hele drie maanden volhoud betwijfel ik zelf, maar zolang het lukt doe ik het zeker!

Besneeuwde groet x T.

Zoek de trol...