Kom igjen, Norge!

"Ziezo", zei de tijd, "ik vlieg toch maar lekker door!"

Zoals ik al aangaf bracht ik mijn donderdagavond door in de bioscoop. Met met een bioscoop te noemen, één filmzaal, waar 'The Reader' voor de walgelijke prijs van 100 NOK werd aangeboden. Geen pretje als je voorbereid was op minder. Maar goed, laten we het positief bekijken. Zet maar een turfje bij op de ervaringslijst, Toon!

Vrijdag was lesvrij en draaide uit op een totale off-day. Vergeef me dus mijn minimaliste vorm van vermelden.

Zaterdag zette wij, het Kansleren-bewoners, ons beste beentje voor. In ware A-Team-stijl, o.l.v. Debbie "Hannibal", klaarden Dora, Gerd en ikzelf de klus. We schotelden onze bezoekers een heus buffet voor, waar ikzelf trots mijn intussen "wereldberoemde" kaassaus mocht tussen presenteren. Onze moeite werd opmerkelijk gewaardeerd, want op enkele kruimeltjes na lieten de gasten niet veel over.
Dan maar dessert, dachten wij goedgevormde Bourgondiërs. Smakelijk en gezond, want zo kan je ijs met fruitsla en gesmolten Belgische chocolade toch relatief correct omschrijven?!
En net als er gedacht werd dat dit alles was dat we in huis hadden was spelletjestijd aangebroken. Hints en Weerwolven tot een kot in de nacht! Het gaat ons hier nog lukken om de populariteit van de jeugdbeweging van bij ons naar hier door te trekken, mark my words!
Bovendien werden we ook nog eens verwend met het voorwaartsdraaien van de klok en sliep ik met mijn vingers in de neus tot in de vroege zondagnamiddag.

De traditie van schoolwerk, zowel voor de Noorse als de Belgische instelling, moet ik niet elke keer meer vermelden, maar deze is dagelijks aanwezig.
's Avonds belandden we (Debbie en bezoekend gezelschap en ikzelf) in Blå, een hippe jazzclub, waar iedere zondagavond een gratis optreden plaatsvind van de huisband. Een mengelmoes van reggae, ska, country, jazz, blues en lichte rock 'n roll wordt er je gehoorgangen in gelanceerd. Kortom, ge-nie-ten! Als aandenken kreeg ik van Anthony, want ook wat klasgenoten waren aanwezig, een affiche van 2 Many DJ's, onze Belgische platendraaiende trots, laat zelf hun talent los in dit stuk van de wereld. Op sommige momenten blijkt de wereld gewoon zo klein...

Maandag moesten we dan weer naar de les -waar is de gezapige tijd waar we aan maandag een extra weekenddag hadden?-, en op de koop toe werd de les langdradig, weinig interessant en ... zei ik al langdradig? Als school toch al dominerend was verplichtte ik mezelf ineens maar naar de bib, waar ik het nodige opzoekwerk verrichtte en de dag in diezelfde trent afsloot. Weinig vermeldenswaardig, dus waarom meer vermelden, nietwaar?!

Dinsdag kregen we dan een speciaal concept in de les, namelijk een duolectuur. Nadien nam Geir ons mee op excursie naar het Red Cross van Oslo. Dit is een centrum waar jongeren terecht kunnen voor zowel huiswerkbegeleiding als vrije tijdsbesteding, en dat helemaal fungeert dankzij de talrijke vrijwilligers. Er is merkelijk nog goedheid in de wereld!
Ik vervolledigde mijn dag met het afwerken van een schoolopdracht en dook vervolgens, met een grote plons, de dromenzee in.

Woensdag zette de duo-les zich verder, maar overtuigen deed de combinatie niet. Ik was tevreden met mijn aanhoudende trend, betreffende het schoolwerk, van deze week en zette deze verder. De artikeldatabasis kreeg met mijn geneus en gesnuffel te maken en ik selecteerde zorgvuldig 5 artikels die ik zal gaan lezen. Alee hup...
Omdat we bij ons vertrek te horen kregen dat je als Erasmusstudent recht hebt op extra bagagekilo's ondernamen we de nodige stappen, brachten we de verantwoordelijke voor de uitwisselingen een bezoekje, met als resultaat een certificaat dat we kunnen inruilen voor de beloofde extra kilo's. Ik zal dus al mijn spullen naar huis krijgen. Mooi zo!

Kolonel Debbie Hannibal ontving een emergency call van Gemma Nederland, dus snelde het A-Team, a.k.a. Dora, Gerd, Debbie en ikzelf, ter hulp om haar te helpen verhuizen van het ene studentenhuis naar het andere. Your wish is our command!
Zeker als dat een koekje, een chipje en een drankje, gegratineerd met een dosis gezond geklets oplevert.

Woensdagavond ontving Noorwegen Finland in het Ullevaal Stadion. Zo'n kans lieten ik en enkele andere voetballiefhebbers niet aan onze neus voorbijgaan! Onder ons Anni, dé Finse tornado! En de wereld zal het geweten hebben. Bij de twee Finse doelpunten schreeuwde de luidgebekte Noorse toeschouwers naar huis. Maar uiteindelijk trok Noorwegen toch aan het langste eind, want het ging met de overwinning aan de haal, na een spannend slot. Met een genietbare wedstrijd, 5 doelpunten op ons netvlies gebrand (3 Noorse, 2 Finse) en een Norge-sjaal werd de terugreis ingezet. Cultuur is meer dan natuur en musea, mensenlief!

Donderdag bood naast school, uitleg over onze final paper en effectief werken voor deze paper niet echt veel. Gelukkig had Isabel dat goed gezien en had ze mijzelf & co (lees: de meiden) uitgenodigd voor een maaltijd die je alleen al bij het horen van de naam laat watertanden! Smik smak smakelijk! En lekkerbekken dat dat was!

Vandaag was dan het einde van de lestijd in Oslo aangebroken. Met het ingaan van de laatste maand en het aanbreken van de laatste les, mogen we onze "laatste"-woordjes hier en daar al beginnen gebruiken. Nadien neuriede ik professioneel liedjes voor die Debbie raadde om de tijd te doden tussen de les en de geplande excursie. We gingen met een grote groep internationale studenten naar het Akerhus Castle kijken, hét ford van Oslo. We kregen zowel een binnengids als een buitengids en beiden spaarden ons geen detail.

Een smak cultuur rijker begin ik nu aan het pakken van mijn trekzak want dit weekend staat er een uitstap op het programma. Samen met Gemma, Debbie, Isabel en Marilen bezoek ik Kristiansand en Stavanger, twee kleine Noorse steden, maar met prachtige bezienswaardigheden -'t Is van horen zeggen-.

Hey ho, let's go!


Ha det bra!

T.